من که لیلاج بیم؛ الان نییم! تو توای بیده چه؟!
روژی که وگرد تو لیلا؛ پر و بالم و دست تو شکیا
مینیته گلاله سرخی؛ کاشکی هر ناتامه دنیا!
بیله خوم له خوین دوا کم! خوم و ای لانه رها کم…
دی نمین و اینتظارم؛ دی نمن صور و قرارم!
وه ناو ای دنیا ای خدا؛ منمسه تک و تنیا…
نه مونسی نه هاودمی؛ نه دلدارو نه محرمی
نیرم و ناو عالم کسی؛ نه یار و نه فریارسی
لیلاجکی آخر شریم! محتاج تنیا یه ششم…
هر خال کم بی وه بشم… آخ…
گیانه دردم یکی دوا نیه؛ تا مرز یه میلیون چیه!
بو لعل گوشد شش دره؛ لیلاجکی آخر شره…
پس بازیو بازیگره؛ له ی شهره بی بان و دره…
سی سال و پنجی کم و خوم… آخ…
نظرات