حل شدم لای لحظه هام! همه چیو دو دستی سپردم دست باد…
راضی ام از همه کرده هام! گناهام نه پشیمونم کرد نه سر به راه
وقتی دنیا پیش میره رو احتمالات؛ چرا باید درس بگیرم از اشتباهام؟!
بیا توام عین ما باش! دنیارو وله لش بده دل به بالا…
من خیلی چیزام شده سهم دیگرون خیلی کارارو کردم که منطقی نبود!
نمیخوام سخت بگیرم؛ اصلا لقه هرکی میگه بچه ای هنوز
آره من بچم؛ چون هرکار عشقم کشیده رو کردم!
واسه آدم شدنم هنو وقت هست هرچند…
نمیشه از سرنوشت در رف؛ کدوم ور بده اصلا کدوم ور خوب…
کاش حقیقت شیرین بود و دروغ تلخ بود؛ بعضی وقتا کرمم میگیره!
کوچه های تهرانو میرم ورود ممنوع؛ مهم نی کی راضیه یا نه
خودم عشق میکنم با همین حالی که دارم؛ دوتا دوتا اولترا میگیرم!
یه چشم بهم میزنم باز خالیه پاکت هه؛ سیاه مستم شبا گیج
تراپیستم از دستم فراری؛ میچسبیم به فندکه ماشین…
چون صدتا هم بخریم باز فندک نداریم من!
۲۴ ای خطه چشمام؛ رو انشگت اشارم رده استامپ…
من از اول مال خیابون بودم؛ خونه مرجوعیم کردو پس فرستاد
راه رفته رو برنمیگردم؛ واسه هیچکی تو نقش نمیرم…
شاید فک کنی بچگی کردم؛ من همینم عوض نمیشم!
راه رفته رو برنمیگردم؛ نه زانوی غم بغل بگیرم نه…
زندگیم شانسه خودمه؛ مگه دیکتس ازم غلط بگیرن…
راه رفته رو برنمیگردم؛ واسه هیچکی تو نقش نمیرم!
شاید فک کنی بچگی کردم؛ من همینم عوض نمیشم…
راه رفته رو برنمیگردم؛ زانوی غم بغل بگیرم نه!
نه زندگیم شانسه خودمه؛ مگه دیکتس ازم غلط بگیرن…
اصلا میخوام زندگی رو برعکس بگیرم؛ راهنمای راست بزنم چپ بپیچم!
هر پلنی هست بگم از شنبه میرم؛ نه اهل حوصلم نه اهل نصیحت
نه الگو میگیرم نه رو خطه بقیم؛ یه روزایی پا میشم صبح کله ی سحر
یه روزایی تا لنگ ظهر چسبه زمینم؛ چند روز فاز رژیم و باشگاه!
چند روز فاز اکیپ و داستان؛ چندرو همه رو ریجکت میکنم…
بعد زنگ میزنم بریم فلان جا؛ این داستان چندساله منه…
پسر روان پریشی که از راه بدره؛ بعضی وقتا فازه ادب میگیره
فرداش یه جوری سگه میریزه پشمای همه!
تو جمع دلم میخواد تک بشینم، تا تنها میشم میخوام تو جمع بشینم…
به خودم بد سه پیچم اه؛ خودم تز میدم خودم پی کنسلی ام!
دنیا پره مشکله که چی؛ چپمه تا وقتی هست بطره هنسی…
رولای سبز و خطای سفید؛ از این ادما بیشتر به درده ما رسید…
اخه به ادما چطور عشق بدی؛ وقتی شبا ارومی به زور فلوکستین!
دلت میخواد یهو غیب بشی؛ واسه خودتم عجیبه هنوز چطو زنده ای
هی میرسم مست و پاتیل؛ فیریکام شدن هم اتاقیم…
هی قول میدم آدم شم باز؛ به بچه ها زنگ میزنم شب کجایین…
راه رفته رو برنمیگردم؛ واسه هیچکی تو نقش نمیرم!
شاید فک کنی بچگی کردم؛ من همینم عوض نمیشم
راه رفته رو برنمیگردم؛ زانوی غم بغل بگیرم نه…
زندگیم شانسه خودمه؛ مگه دیکتس ازم غلط بگیرن!
راه رفته رو برنمیگردم؛ واسه هیچکی تو نقش نمیرم
شاید فک کنی بچگی کردم؛ من همینم عوض نمیشم…
راه رفته رو برنمیگردم؛ زانوی غم بغل بگیرم نه…
زندگیم شانسه خودمه؛ مگه دیکتس ازم غلط بگیرن!
مسلک مگه دیکته ازم غلط بگیرن
نظرات